I. Be·m plairia, Seingner En Reis, ab qe·us vis un pauc de lezer, qe·us plagues que·m disessetz ver se·us cuiatz qu’en la vostr’amor a bona domnpa tant d’onor com d’un autre pro cavaler; e non m’en tengas per guerrier, anz mi respondes franchamen.
II. Giraut de Borneill, s’ieu mezeis no·m defendes ab mon saber, ben sai ves on voles tener. Pero be vos tenc a follor se·us cuiatz que per ma ricor vailla menz a drut vertadier: aissi vos pograz un denier adesmar contr’un marc d’argen.
III. Si·m sal Dieus, Seingner, mi pareis de dompna qu’entent e valer que ja non failla per aver ni de rei ni d’emperador non fassa ja son amador, so m’es vis, ni no·ill a mestier, car vos ric ome sobransier no·n voles mas lo jauzimen.
IV. Giraut, e non esta genseis si·l rics sab honrar ni temer si donz e·l cor ab lo poder l’ajosta? Co·l te per seignor, preza·l doncs menz per sa valor se mal no·l troba ni sobrier? Ja sol hom dir el reprovier que cel que val mais, e miels pren.
V. Seigner, mot pren gran mal dompneis can pert la cug’e·l bon esper, que trop val enan del jazer l’affars de fin entendedor. Mas vos ric, car es plus maior, demandas lo jazer premier, e dompn’a·l cor sobre-leugier c’ama scelui que no·i enten.
VI. Giraut, anc trop rics no·m depeis en bona dompna conquerer, mas en s’amistat retener met ben la forsa e la valor. Si·l ric se son galiador e tan non amon huei con ier, de mi non crezatz lauzengier, qu’eu am las bonas finamen.
VII. Seingner, de mon Solatz de Quier volgra ben e d’En Topinier c’ameson dompnas a prezen.
VIII. Giraut, hoc ben, d’amar leugier! Mas a mi non dones parier, qu’eu n’ai guazaignat per [un] cen.
Traduzione
I Vorrei tanto, signor don Re, se avete un momento di diletto, che voleste dirmi il vero: credete che, amando voi, una donna avrebbe tanto onore quanto da altro prode cavaliere? Non consideratemi un nemico, rispondetemi con franchezza!
II Giraut de Bornelh, anche se posso ben difendermi col mio sapere, so bene dove volete arrivare. Però vi ritengo proprio matto se credete che per la mia ricchezza valga meno di un sincero amante: così si potrebbe un denaro stimar meno di un marco d'argento.
III Dio mi salvi, signore, a me sembra che una donna che stima il valore non cadrà in errore per l'avere: un re o un imperatore non mai sarà suo amante; così la penso, che non ci guadagnerebbe, perché voi ricchi e sopracciò volete solo il godimento.
IV Giraut, ma non è cosa gentile se il ricco sa onorare e temere la sua donna e il cuore col potere unire? Se lei lo ha per signore, lo apprezzezza meno per il suo valore, anche se non lo trova malvagio né arrogante? Si suol dire nel proverbio: "chi più vale, meglio prende".
V Signore, è brutto il corteggiamento se perde il pensarci e la bella attesa: molto più vale, prima del giacere, l’essere amante raffinato. Ma voi ricchi, poiché siete maggiori, domandate il giacere per primo, e donna ha il cuore troppo leggero se ama colui che non vi intende.
VI Giraut, troppo ricco non mi sento a conquistare bella donna, ma nel suo amore mantenere metto la forza e il valore. Se i ricchi sono ingannatori e non amano oggi quanto ieri, sul mio conto non credete ai maldicenti, perché io amo le buone lealmente!
VII Signore, il mio Solatz de Quer vorrei proprio e don Topiner che amassero le donne gratuitamente.
VIII Giraut, sì certo, d’amore leggero! Ma non diate a me uno pari, perché per uno ne ho guadagnati cento.
Lascia un commento