Senyer ver Deus, rei glorios,
qui ab vos volgues hom unir,
membre us dels vostres servidors
qui per vos volen mort sofrir,
e faits los ardits lausadors
en vos honrar e obeir
de lur poder,
car vos ets plaent, douç desir
de lur esper.
Nada es novella frevos,
e renovellen li desir
dels Apostols, qui lausant vos
anaven mort plaer sentir.
E doncs, qui es verai ni bos,
meta s’avant, e vaja dir
lo gran poder
de Deu, qui hom fe·s devenir
en son saber.
Remembrat ha frares Menors
lo Salvador, qui volc vestir
ab si lo sant religios,
e han fait Miramar bastir
al rei de Mallorca ’moros.
Iran sarrains convertir
per far plaer
a Deu, qui a mort volc venir
per nos haver.
E doncs, que fan preicadors,
pus amen tant en Deu fruir?
Ni que fan abats ni priors,
bisbes, prelats, qui enantir
amen tant lurs possessios?
Ni que fan reis, qui ab dormir
e ab haver
cuidon a parais tenir
e Deus vezer?
Menors e mijans e majors
han plaer en mi escarnir,
e amors, lagremes e plors
e sospirs fan mon cors languir;
e m’anima creix son joios
remembrament, e son albir
e son voler
en Deus, qui·m fai tots jorns jausir
en son dever.
La dolça Verge vull servir
de mon poder,
car sai m’ha trames dolç desir
e bo esper.
Blanquerna, qui·m sabria dir
on dei tenir
vas vostra cel·la on desir
sol Deus haver?
Traduzione
Signore vero Dio, re glorioso,
colui che con voi volesse unire l’uomo,
vi ricordi dei vostri servitori
che per voi vogliono soffrire la morte
e fate gli arditi laudatori
in voi onorare e obbedire
nel loro potere,
perché voi siete piacente, dolce desiderio
della loro attesa.
Niente è una notizia minore,
e si ribadiscano i desideri
degli Apostoli, che lodando voi
andavano con piacere a soffrire la morte.
E dunque, chi è vero e buono,
si faccia avanti, e vada ad annunciare
il grande potere
di Dio, che l’uomo fece divenire
nel suo sapere.
Ha ricordato i frati minori
il Salvatore, lui che volle vestire
con sé la santa religione
e hanno fatto costruire Miramare
al re di Maiorca amoroso.
Faranno i saraceni convertire
per far piacere
a Dio, che volle venire a morte
per salvare noi.
E dunque, che fanno i predicatori,
che tanto amano in Dio fruire?
E che fanno abati e priori,
vescovi, prelati, che tanto amano
celebrare le loro possessioni?
E che fanno i re, che con il dormire
e con l'avere,
il paradiso credono di ottenere
e Dio vedere?
Minori, mediani e maggiori
hanno piacere nello schermirmi
e amori, lacrime e pianti
e sospiri fanno il mio cuore languire;
la mia anima accresce il suo gioioso
ricordo, e il suo pensiero
e il suo volere
in Dio, che mi fa tutti i giorni gioire
nel suo dovere.
La dolce Vergine voglio servire
del mio potere,
perché qui m’ha trasmesso il dolce desiderio
e la buona speranza.
Blanquerna, chi mi saprebbe dire
come devo dirigermi
verso il vostro trono, dove desidero
avere solo Dio?

Lascia un commento